Nieuwsgierig zijn naar de ander is nodig om tot een co-creatie te komen. Iedereen ziet maar een stukje van de werkelijkheid. Door je dingen af te vragen en anderen te bevragen krijg je meer zicht op de diverse werkelijkheden en begrijp je deze beter.

Wanneer je daarbij kritisch kunt kijken naar je eigen aannames en patronen, je oordeel uit kunt stellen en de dialoog (≠ discussie) aan kunt gaan over verschillen en overeenkomsten helpt dit om (complexe) vraagstukken op te lossen…

Dit vraagt aan je tijd te nemen om zaken van diverse kanten te willen en kunnen bekijken en de bewustwording dat je altijd vanuit je eigen referentiekader met bijbehorende vooronderstellingen kijkt.
Zelf ben ik iemand die van nature zaken wil onderzoeken en begrijpen zodat ik weloverwogen kan handelen. Bij twijfel of onduidelijkheden, ga ik op zoek naar goede bronnen. 
Mooie illustratie hierbij is de cyclus die we hanteren bij Handelingsgericht Werken. De cyclus van waarnemen, begrijpen plannen en uitvoeren. Dit is voor mij een heel vanzelfsprekende manier van werken, ook bij veranderingsprocessen en zelfs ook bij een huishoudelijk apparaat dat het ineens niet doet…

Samen onderzoeken gaat naast de dialoog wat mij betreft ook over het samen kijken in de praktijk van alledag waar het denken, waarnemen en handelen samenkomt. Interessant is het om te onderzoeken of deze drie ook in de praktijk in balans zijn en samen te snappen wat er nodig is om deze in balans te krijgen.

Kijken met andere ogen naar bekende landschappen geeft nieuwe inzichten
Jitske Kramer